De oudst bekende foto van Willem, ca. 1954, met pluizige speelgoedhond, ecru met bruin, die hij na voltooiing van de foto weer moest afgeven aan de fotograaf te Enschede, terwijl de hummel in de veronderstelling verkeerde, dat dit een cadeautje was, dat hij mocht houden. Dat idee verklaart de brede lach. Ja, trauma’s stapelden zich al vroeg op.
Willem Venerius is in 1950 geboren in het dorp Boekelo, dat onder de gemeente Enschede valt. Boekelo was toen nog beroemd om zijn unieke golfslagbad met zout water. Willem werd zes jaar lang onderworpen aan lager onderwijs op de St. Marcellinusschool, die pal naast de RK kerk stond. Het breken van de wil behoorde in die tijd ook in Nederland nog tot de standaard methoden van de pedagogiek.
Men trachtte dit bij Willem te bereiken door veelvuldige verbanning naar de gang en het langdurig laten knielen voor het schoolbord, maar de wil van het knulletje bleef ongebroken.
Een al even zeldzaam kiekje bij de seringenstruik voor het huis, waar Willem opgroeide, net als Clara en Ellie, ook afgebeeld.
De CITO-toets tijdens het zesde leerjaar toonde aan, dat zijn intelligentie bovenmodaal mocht heten, zodat aan de zoon van zeker geen notabele ouders honoris causa werd vergund, de St. Aloysius ULO-school in Enschede te bezoeken. Loftuitingen thuis leverde dat niet op, want er was weer iemand ontrukt aan het cohort arbeiders, dat kon bijdragen aan de kosten van levensonderhoud. Op deze ulo kreeg de ijverige leerling in de eerste klas van zijn klassenleraar te horen: ‘Je hoort hier niet thuis!’ Net voor de totale geestelijke ineenstorting (van de aangesproken leerling, niet van de docent) werd deze melding gelukkig nog gevolgd door de uitleg, dat men de brugpieper adviseerde om toelatingsexamen te doen voor gymnasium De Grundel in Hengelo.
Terug bij de Grundel in 2018
Deze raad sloeg Willem allerminst in de Hengelose wind, hoewel thuis de berisping klonk, dat de boeken daar vast nog veel duurder zouden zijn. Aanvankelijk vol ijver bracht hij hier 4,5 jaar door, tot halverwege gymnasium klas 4 puberale hormonen in combinatie met een ontijdige onthulling (die in de ten dele autobiografische roman Geestvervoering beschreven wordt) hem zo van zijn stuk brachten, dat hij de school verliet. Na een half jaartje de hel van het Gemeentelijk Lyceum Enschede en vooral de rechtlijnige klassen- en wiskundeleraar Hoepman, mede-auteur van HOEPMAN J, YNTEMA; Planimetrie, Dl.1: 2e+overzicht stellingen 1962, getrotseerd te hebben, vertrok Willem in 1968 samen met zijn vriend Joop onverwacht naar Barcelona, het avontuur tegemoet.
Stoer op het strand bij Barcelona in 1968
Omdat het met avontuurtjes niet bijster wilde vlotten in het katholieke Spanje onder Franco en vol guardia civil, keerde Willem terug naar de zoute zee op de heide en slaagde hij in minder dan anderhalf schooljaar toch nog met hoge cijfers voor zijn eindexamen aan de knusse Gemeentelijke HBS-A in Enschede.
Tegen deskundige voorspellingen in voltooide hij daarna in 1979 de AKI, de academie voor beeldende kunst en vormgeving in Enschede, opnieuw met een mooi diploma op zak. Een van de leukste projecten waar hij zich aan wijdde bij die school in die tijd was ‘Cecieltje, het akiaal valsemunterscomplot’, waarin Willem een gemene boef speelt. Hoe gemeen? Vreselijk gewoon. Op de foto adviseert hij arsenicum of een ander adembenemend vergif te gebruiken om een toevallige getuige van de snode valsemuntersplannen het zwijgen op te leggen. Gelukkig voorkwam het happy end van het verhaal dit.
Anno 2018 betitelt hij deze periode als de mooistDe tijd van zijn leven, met stip gevolgd door zijn tijd in de Emmanuelshuizen in hartje Zwolle.
Willem had al jong grote belangstelling voor het spirituele, al heette dat toen nog occult of paranormaal. Of die belangstelling te maken heeft met het feit, dat een Willem Venerius al twee keer eerder heeft geleefd, lijkt eerder ingegeven door een al te rijke fantasie van uw chroniqueur dan te zijn gebaseerd op aantoonbare reïncarnaties. Feit is wel, dat Willem Venerius als zoon van Johannes Vernerius en Marie Hermans werd geboren op 12-08-1748. Om het tere zieltje van deze Willem voor eeuwig veilig te stellen tegen verduistering door Satan, is dit wurm nog op diezelfde dag rooms-katholiek gedoopt in de Franse Kapel. Als getuigen waren hierbij aanwezig Cornelis van der Horst en Maria Hermans. Dus te ontkennen valt het bestaan van deze eerste Willem Venerius niet. De tweede keer werd Willem op 15 december 1856 in Enschede geboren. Nu als kind van Franciscus Venerius en Johanna Hulsbeeke en tevens als kleinzoon van Joannes Venerius, die van Amstelveen naar Delden trok om te trouwen met zijn geliefde kleermaakstertje Hendrine. (Details over deze Willem staan op de Members Area, waarvoor aanmelding verplicht is.) Tja, dan zal het scheepsrecht geweest zijn, dat in de gemeente Enschede in 1950 weer een Willem Venerius het levenslicht aanschouwde.
Deze laatste Willem Venerius verdiepte zich vanaf 1972 jarenlang in zen, de I Tjing en in astrologie.
Hij was als redacteur nauw betrokken bij het toonaangevende astrologische tijdschrift Spica en bij
het succesvolle najaarscongres in Oldenzaal.
Ook was hij een pleitbezorger van de ‘revidierte Astrologie’ van de bekende Duitse astroloog Thomas Ring, van wie hij enkele boeken vertaalde. Diens Astrologische Menschenkunde kun je gratis downloaden via RadixPro.
Thomas Ring als spreker tijdens het najaarscongres
in Oldenzaal. (Foto: Willem Venerius)
Exaltación
Vanaf Wikipedia kun je ook gratis Venerius’ studie ‘Verhoging en Val van de planeten’ als pdf downloaden.
William Venerius wordt genoemd als auteur van “Sobre la exaltación de los planetas”
in Astrología Nos. 104 u 105, wat kennelijk een Spaanse vertaling is van enkele van zijn artikelen over Verhoging en Val van de planeten, die verschenen in The Astrological Journal, Winter 84-85 en Spring 85. De boekversie met felle kritiek op het hele fenomeen was toen nog niet verschenen. Een compleet overzicht van zijn Nederlandse publicaties staat eveneens op Wikipedia.
Na de kunstacademie
In 1979 studeerde Willem als graficus af aan de kunstacademie te Enschede met series zeefdrukken. Deze waren gebaseerd op een procedé, dat hij ontleende aan de mathematische structuur van de hexagrammen uit de I Tjing.
Na de kunstacademie werkte hij als beeldend kunstenaar. Hij exposeerde werk in Almelo, Boekelo en Zwolle en gaf negen jaar lang les in zeefdrukken aan het toenmalige Celecentrum, later Muzerie te Zwolle. De lessen vonden plaats in het zeefdrukatelier in de Emmanuelshuizen in hartje Zwolle.
De hier getoonde zeefdruk is te leen bij de Kunstuitleen Zwolle.
In 1989 startte hij een eigen bureau voor tekstschrijven, later uitgebreid met grafische vormgeving en reclame. Dit werd in 2010 omgedoopt tot Venerius Inspiratie en Vormgeving, omdat deze naam beter overeenkwam met de inmiddels uitgebreide werkzaamheden. In september 2013 stopte Willem na bijna vijfentwintig jaar op eigen initiatief met dit stressvolle, maar ook veel voldoening schenkende werk, waar hij zijn grote creativiteit mooi kwijt kon.
Lijn in de I Tjing
In 1991 verscheen bij Ankh-Hermes in Deventer zijn boek
‘Lijn in de I Tjing, Omgaan met het klassieke orakelboek’.
Dit is nu alleen nog antiquarisch te vinden. Probeer het eens via www.boekenschaap of bij In de ronde Toren.
Heer Bommel en het para-abnormale
In december 2007 publiceerde uitgeverij Synthese uit Den Haag ‘Heer Bommel en het para-abnormale’. In dit boek beschrijft Willem Venerius de connecties tussen de I Tjing en Bommel-verhalen van Marten Toonder, de godfather van de stripkunst in Nederland. Zie bijvoorbeeld Wikipedia over ‘Het Booroog’. Maar ook astrologische elementen in enkele Bommel-verhalen en vele andere esoterische en occulte zaken komen in dit enthousiast ontvangen boek aan bod. In het januari-nummer van het astrologisch tijdschrift Symbolon (jrg. 22, nr.1), jarenlang geredigeerd en uitgegeven door drs. Hans Hamaker en dra. Karen M. Hamaker-Zondag maar recent beëindigd, verscheen Venerius’ artikel ‘Toonder en de astrologie’, dat overigens zonder overleg of wederhoor met de auteur werd aangevuld met een discutabel betoog over de ‘juiste’ geboortetijd van de grondlegger van de stripkunst in Nederland.
Zielsverduistering
In november 2011 publiceerde Willem Venerius zijn eerste roman: Zielsverduistering. Een herdruk verscheen bij Jaylen Books, maar deze uitgeverij hield in 2016 op te bestaan.
Meer informatie en de achtergronden bij deze roman vindt u op www.venerius.nl
Geestvervoering
Willems volgende roman, getiteld Geestvervoering, verscheen eveneens bij uitgeverij Jaylen Books in
’s-Gravenmoer, maar deze uitgever bestaat helaas niet meer. Wat nog wel klopt: ‘In de roman Geestvervoering voert Willem Venerius zijn lezers in een vlot leesbare stijl mee door zowel bizarre als spirituele werelden.’ Dit onthulde de uitgever bij de promotie van het boek.
De omslagfoto is gemaakt door Ria Mendoza (Dubai), die deze foto welwillend ter beschikking stelde.
Levensverhaal
Over Willems leven en activiteiten verscheen op zaterdag 18 februari 2012 een artikel van twee pagina’s in dagblad De Stentor.
Lezingen
Willem Venerius hield ook veel lezingen c.q. Powerpoint-presentaties. Over Marten Toonder (en zijn horoscoop), de esoterische elementen in Bommel-verhalen, het Chinese orakelboek I Tjing of het daoisme. Wil je hem uitnodigen? Stuur dan een mail naar willemvenerius[at]gmail.com waarbij [at] staat voor het bekende apenstaartje.