Personen met de familienaam Venerius hebben vaak iets met teksten, schrijven en/of boeken. Dat zie je op Wikipedia, maar ook elders op het internet vind je dikwijls de combinatie Venerius en een publicatie.
Ant. Jac. Venerius Racanatensis wordt genoemd in ‘Iter Italicum, Volume 2’, geschreven door Paul Oskar Kristeller.
Astrophile Vénérius was een libertijnse Franse dichter uit de Perigord, van wie een ongepubliceerde tekst op internet te vinden is.
Bettina Venerius schreef de Diplomarbeit ‘Endlich gleichberechtigt?: Ein kritischer Blick auf das Konzept Gender Mainstreaming unter bersonderer Berücksichtigung der Vereinbarkeit von Beruf und Familie’ waaraan ook Gerd Hilligweg een bijdrage leverde. De 66 pagina’s omvattende scriptie verscheen in 2008.
Brother Venerius, gespeeld door Jonathan Walker komt voor in het toneelstuk ‘The Divine Sister’ zo bewijst het volgende citaat: ‘In the background are goings-on involving Sister Walburga (Alison Fraser, wonderfully stereotypical) and Brother Venerius (Jonathan Walker)…’
Charlies Venerius
Charlies Venerius wordt als schurk genoemd op ComicMix, bij de Top tien Ninja film ‘Enter the ninja’.
Citaat: ‘Famous from his array of Spaghetti Westerns and Euro Crimes films, Franco Nero, made his ninja debut in Enter the Ninja. While visiting a friend in the Phillipines, Cole is a approaced by villain Charlies Venerius, and propositions him to kill his friend. Cole refuses which sparks a fest of ninja battles and one of a kind stunt choreaphy. Definitely one for the Ninjas’.
Dr. Venerius
De hoogbegaafde Dr. Venerius komt voor in het boek ‘Crucible of Blood’, geschreven door Arvin Stevens. En wel in het volgende citaat: ‘The Funpark stands empty, except for the crotchety and eccentric scientist Dr. Venerius, trying to get some desperately-needed quiet time. As the assembled forces of evil attack, Venerius stands alone – alone except for his penetrating superior intellect, an arsenal of bizarre inventions, and the less than willing assistance of the two French sensitives Boudreaux and Lemamboue.’
Een zekere doctor Venerius treffen we ook aan in een stand-up programma in Roemenië.
Fortunatus Venerius
Zoals bij Oorsprong al vermeld, verscheen van Fortunatus Venerius in 1738 een negen delen tellende beschouwing met de titel ‘Rectae fidei Cardines’ ofwel ‘De scharnieren van het juiste geloof’. De Noorse vertaling van dit boek van Fortunatus Venerius is nog te koop.
Alle negen delen van de latijnse versie zijn overigens gratis te downloaden bij Google Books.
De Bayerische Staatsbibliotheek bezit een originele versie.
J. Venerius
Van een zekere J. Venerius bestaan brieven, die hij in de jaren 1597 tot en met 1606 geschreven heeft aan Clusius. Deze brieven bevinden zich in de bibliotheek van de Universiteit van Leiden.
Jan Vernerius heeft in 1740 een gloedvolle, uit het hart gegrepen waarschuwing aan collega’s geschreven, toen hij 33 jaar oud was. De pdf kun je downloaden via: http://www.amstelodamum.nl/site/inhoudsopgave.htm
Tik in “Vernerius”. Maar als je al meteen wilt weten, wat onze schrijvende voorvader met rood krijt heeft toevertrouwd aan een plint, die later met de tekstkant aan de achterzijde vastgetimmerd en zo eeuwenlang aan het oog onttrokken bleef, lees dan dit: ‘Anno 1740 den 23 November ik Heeft Jan Vernerius hier omtrent 7 verndellaar Gewerkt en verklaart op sijn Gemoet dat hij sijn Leeve Geen senereuser mense heeft Gevonde want hebbe ons waater geweygert daar kanne De kolega timmerluy wel denke hoet met andere saake is Gegaan. Dit is op lest Gescreve of drukwense der Groetenis en Gesontheyt in Dr.. Jan Vernerius out 33 Jaaren Gebore van Amsterdam.’
Joachim Venerius schreef een brief aan Matteo Caccini (1573-1640), ontving een
brief van Chezac, maar blijkt ook intensief contact te hebben gehad met Clusius, aan wie hij zeker 19 brieven heeft gezonden, die zijn in te zien. Joachim schreef onder het pseudoniem Joachimus Levenier. Hij correspondeerde met Clusius over botanie. Zoekend naar de relatie tussen Chezac en Joachim Venerius kwam Monique op een site, waar het volgende te lezen staat: ‘1601 : A cette époque, Charles de l’Ecluse, dit Clusius, avait un correspondant bordelais, Joachim Venerius, dont seul le nom latinisé était connu, du moins jusqu’au mois de février 2005. En effet, à cette date, un chercheur de la section des manuscrits de la Bibliothèque royale de Belgique, le Dr. Michiel Verweij, a découvert que le manuscrit numéro ms. III 893/160 était de la main de Joachim Venerius, signé (autographe) LEVENIER. La lettre, en latin, est datée de Bordeaux, le 24 novembre 1611.’ Samenvattend staat hier: Omstreeks 1601 correspondeerde Charles de l’Ecluse, ofwel Carolus Clusius, met een zekere Joachim Venerius uit Bordeaux, die alleen met zijn Latijnse naam bekend was. Dat wil zeggen: met die naam bekend tot februari 2005, toen dr. Michiel Verweij, onderzoeker bij de afdeling Handschriften van de Koninklijke Bibliotheek van België, een manuscript met nummer ms. III 893/160 van de hand van Joachim Venerius ontdekte, dat was ondertekend met de naam Levenier. Deze in het Latijn geschreven brief is gedateerd op 24 november 1611 in Bordeaux. In de Gironde droegen veel gepassioneerde amateur botanici kennis over planten uit die streek aan.
Joh. Antonii Venerii schreef een boek over orakelen: ‘De Oracvlis et divinationibvs antiqvorvm Tractatus.’ Zijn boek telt 56 pagina’s, staat in de Bayerische Staatsbibliothek en werd gedigitaliseerd op 18 april 2011. Hij publiceerde zijn pennenvrucht in 1628 en dat is 363 jaar eerder dan Willem Venerius zijn boek ‘Lijn in de I Tjing’ over de oude Chinese orakeltechniek zag verschijnen bij Ankh-Hermes.
Joseph Vienerius schreef een boek met de titel ‘Der Widerstand im Kreuzfeuer der Gestapo.’ (Het verzet in het kruisvuur van de Gestapo). Verlag Joseph Vienerius was eind jaren 40, begin jaren 50 actief in Münster, Duitsland, maar stond bij de Kamer van Koophandel in Enschede al van 1932 tot 1933 ingeschreven onder de handelsnaam ‘Vienerius, deutsche post fur holland j’ als uitgever van boeken in Enschede. De bijzondere geschiedenis, die samenhangt met deze uitgever en auteur, verdiende een eigen pagina en heeft die ook gekregen (zie Widerstand). Na een reactie op hetgeen daar over deze Vienerius vermeld stond, bleek een ingrijpende correctie nodig, die inmiddels is doorgevoerd.
Monsieur Venerius speelt een rol als Zwitserse huisleraar in ‘Ewiges Schattenspiel’, een roman van de succesvolle schrijfster Hermynia zur Mühlen (1883-1952), die een indrukwekkend oeuvre op haar naam heeft staan.
The Venerius Tally is een lang gedicht, dat op theaterofeternalrecurrence.blogspot.com staat. (Ik ben zo vrij om hier het begin te citeren. Mocht iemand daar wegens copyright bezwaar tegen hebben, dan wordt dit citaat onverwijld verwijderd.)
The Venerius Tally
Heaven is a kind of hope
That makes the present
A vast ship’s hull, broken
Into black bread and turned
Into the dust of some
Once and future ambrosia.
Bron: http://theaterofeternalrecurrence.blogspot.com/2009/02/venerius-tally.html
Vicus Venerius komt als uitdrukking voor in het volgende citaat: ‘genia in the Vicus Venerius by the Rome Gate. Here evidently was a well-known prostitute who plied her trade in the red-light district of a neighbouring town.’ En met die prostituee zijn we weer bij de oorsprong van de naam Venerii of tempelslaven van Venus.
De bijna-naamgenoot Varnerius of Wernerius, ook wel Warnerius, te Elburg geboren, werd in 1599 tot hoogleeraar in de regten aan de kwartierschool te Harderwijk aangesteld. Hij huwde op 16 september 1604 met Eessien Resten. Hij liet echter ‘geene geleerde schriften na, want zijne aanteekeningen op Julius Caesar zijn niet aan het licht gekomen. Hij overleed den 24 Februarij 1622 in den ouderdom van 53 jaren.’ Mogen wij hem hier dan wel vermelden, nu zijne geschriften over Julius Caesar, die toch een tempel van Venus in Rome stichtte, niet aan het licht zijn gekomen? Ik meen van wel, omdat er wel wordt verwezen naar de vrucht van zijn pen.
Wilfrid Venerius schreef samen met Dietrich Dubrowsky en Jörg Geissler ‘Das Drei-Ebenen-Modell in Giessen – Erfahrungen und Perspektiven mit einem Partnerschaftsmodell.’
Willem Venerius heeft een lezing over Marten Toonders Heer Bommel gegeven bij de NVWOA, en de tekst ervan is eveneens te vinden op internet. U kunt de auteur trouwens boeken voor een soortgelijke lezing.
Invocatie van Venerius is eveneens mogelijk.
De publicaties van Willem Venerius vind je op zijn eigen pagina en/of op Wikipedia.
Vermeldenswaard is nog, dat Willem Venerius in de biografie van Marten Toonder, die Wim Hazeu in 2012 bij de Bezige Bij publiceerde, drie keer wordt genoemd. Op pagina 619 en 670 in verband met een artikel in Spica, juli 1983, waarin Willem de horoscoop van Marten Toonder beschrijft, en op pagina 707 bij de Dankbetuiging.